Is es profecto tu.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Sint modo partes vitae beatae. Duo Reges: constructio interrete. Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria? Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.

Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;

Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare? Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Non semper, inquam; Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.

Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?
Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit.
Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?
Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.

Bork: Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur.
An nisi populari fama?: Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;
Proclivi currit oratio.: Atque etiam ad iustitiam colendam, ad tuendas amicitias et reliquas caritates quid natura valeat haec una cognitio potest tradere.
Stoicos roga.: An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar?
Scrupulum, inquam, abeunti;: Quid, de quo nulla dissensio est?
Proclivi currit oratio.: Introduci enim virtus nullo modo potest, nisi omnia, quae leget quaeque reiciet, unam referentur ad summam.

Quaeque de virtutibus dicta sunt, quem ad modum eae semper
voluptatibus inhaererent, eadem de amicitia dicenda sunt.

Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati,
et erant illa Torquatis.

Tam enim diligenter, etiam si minus vere nam nondum id quidem audeo dicere -, sed tamen accurate non modo fundatam, verum etiam exstructam disciplinam non est facile perdiscere.

De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur.
Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt.
Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus;
Et quae per vim oblatum stuprum volontaria morte lueret inventa est et qui interficeret filiam, ne stupraretur.

Verum hoc idem saepe faciamus.

Idemne, quod iucunde? Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? In ipsa enim parum magna vis inest, ut quam optime se habere possit, si nulla cultura adhibeatur. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Quid, quod res alia tota est? Bork